Podstawowym obiektem edukacji leśnej w Nadleśnictwie Trzebielino jest Leśna Wiata Edukacyjna. Pracownicy Nadleśnictwa prowadzą tu zajęcia dla zorganizowanych grup, a także osób indywidualnych. po uzyskaniu wcześniejszej zgody, można tu organizować, także imporezy okolicznościowe. Leśna Wiata Edukacyjna znajduje się w leśnictwie Trzebielino, w oddziale 294 t – przy leśniczówce Trzebielino. Drewniana wiata z zadaszeniem, może pomieścić jednocześnie kilkadziesiąt osób. Wokół obiektu znajduje się miejsce na grilla i ognisko. Można także korzystać ze ścieżki edukacyjnej, przy której ustawione są tablice o tematyce leśnej przedstawiające budowę i funkcjonowanie ekosystemów leśnych, produkcyjne i pozaprodukcyjne znaczenie lasu, hodowlę i ochronę lasu, a także rolę leśnika w gospodarowaniu zasobami przyrody. Cały teren jest ogrodzony i oznakowany. Miejsce to znajduje się przy zbiorniku wodnym "Kunica".

W 2024 roku powstała nowa tablica edukacyjna dotycząca ekologicznej roli zbiorników retencyjnych.

Żeby ograniczyć odpływ wody z lasu, tak potrzebnej w kontekście ocieplenia klimatu, Lasy Państwowe od ponad 20 lat realizują działania związane z mała retencją.
Zbiornik, znajdujący się koło Wiaty Edykacyjnej to Kunica, utworzony sztucznie w 1997 roku. Tworzenie w lasach sztucznych zbiorników jest ważne ponieważ więszkość naszych lasów są to siedliska suche i piaszczyste porośnięte głównie sosną, co w konsekwencji nie sprzyja różnorodności biologicznej oraz obniża odporność biologiczną lasu na wszelkie choroby.
Zbiorniki te wpływają korzystnie na powstanie swoistego mikroklimatu, zatrzymują wody gruntowe oraz powierzchniowe. Ponadto są miejscem gniazdowania wielu ptaków, stwarzają idealne warunki rozwoju dla gadów i płazów, są schronieniem oraz wodopojem dla niezliczonej leśnej fauny.

Bóbr europejski (Castor fiber)

Ten leśny inżynier jest największym gryzoniem Europy. Dlaczego inżynier? Ponieważ jest jednym z niewielu zwierząt, które potrafią przystosować środowisko do własnych potrzeb poprzez budowę tam powodujących spiętrzanie wody. Co ciekawe żeremia mogą być zamieszkiwane przez kilka kolejnych pokoleń bobrów.

Bóbr jest typowym roślinożercą. Żywi się liśćmi, gałęziami i korą drzew liściastych, zjada korzenie, kłącza i liście roślin wodnych i lądowych. Łącznie jego dietę stanowi nawet 300 gatunków roślin.

Bardzo ciekaw jest również budowa bobrzego futra składające się z kilku warstw włosów. Sierść bobra jest tak gęsta, że na 1 cm kwadratowym może występować od 12 tys. do 23 tys. włosów! Między włosami wełniastymi znajdują się pęcherzyki powietrza, co dodatkowo stanowi izolację przed oddziaływaniem wilgoci i zimna.

Żaba jeziorkowa (Pelophylax lessonae)

Jest to najmniejsza ze wszystkich żaby zielonych występujących w Polsce. Jest gatunkiem ciepłolubnym aktywnym w dzień, wymagającym do życia zbiorników wodnych. Lubi szczególnie płytkie zbiorniki z ciepłą wodą. Zapewne dlatego tak dobrze czuje się właśnie u Nas. Zazwyczaj przesiaduje tuż przy brzegu, w miejscach nasłonecznionych.

Żywi się pajęczakami, owadami, dżdżownicami i ślimakami.

Żaba ta niezależnie od pory roku nie oddala się od zbiornika wodnego, chyba że wyjątkowo, zmuszona do tego głodem lub wyschnięciem wody.

Znajduje się w czerwonej księdze gatunków zagrożonych.

Trzcinniczek (Acrocephalus scirpaceus)

Pospolity ptak, występujący w Europie Środkowej. W Polsce obecny od kwietnia do października. Tan malutki 13 cm ptaszek w okresie migracji pokonuję odległość 6.000 km.

Samice trzcinniczków wkładają dużo pracy w budowę gniazda. Konstrukcja przypomina pleciony koszyk i jest zawieszona na pędach trzcin, koło pół metra nad lustrem wody. Ptaki moczą długie źdźbła trzcin oraz włókna innych roślin a następnie owijają na sąsiadujących ze sobą łodygach trzcin, bądź pałek wodnych.

Pomimo, że można go spotkać praktycznie nad każdym zbiornikiem wodnym, jest rzadko zauważany ze względu na swoje popielate umaszczenie idealnie maskujące się w trzcinach, którym zawdzięcza nazwę.

Dużo łatwiej niż zobaczyć, jest go usłyszeć. Trzcinniczki mają duże możliwości wokalne: naprzemiennie wydają dźwięki wysokie i niskie, sylaby z różnorodną wibracją i modulacją oraz czysto brzmiące pogwizdywania.

Pachnica dębowa (Osmoderma eremita)

Pachnice są jednymi z największych chrząszczy w Polsce. Ich ciało może osiągać 4 cm długości.

Zarówno osobniki dorosłe jak i larwy są związane z martwym drewnem, szczególnie z różnego rodzaju próchnowiskami w dziuplach lub pęknięciach drzew.      Na przeistoczenie się w owada dorosłego, larwa potrzebuje 3-4 lata.

Nazwa - pachnica dębowa odnosi się do specyficznie pachnącego feromonu, który wydzielają samce.

W miejscach gdzie żyje pachnica dębowa spotykamy wielkie bogactwo innych stawonogów, głównie chrząszczy saproksylicznych związanych z martwym drewnem, ale także muchówek, błonkówek, skoczogonków, roztoczy, wijów, itd.

Pachnica dębowa podlega w Polsce prawnej ochronie gatunkowej. Umieszczona jest także w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej oraz na czerwonej liście IUCN i polskiej czerwonej liście w kategorii VU (gatunek wysokiego ryzyka, narażony na wyginięcie).

Zimorodek (Alcedo atthis)

Pierwsze co u tego niewielkiego ptaszka (masa ciała 34-46 g) przykuwa uwagę to piękne ubarwienie. Zimorodek żywi się głównie drobnymi rybkami wypatrując ich wcześniej z gałęzi. Długość jego życia wynosi około 7 lat.

A skąd taka nazwa? Jedna z hipotez zakłada, że pierwotna polska nazwa zimorodka brzmiała ziemiorodek. A wszystko za sprawą gniazd, które na kształt nor wykopuje w skarpach ziemi. Zimorodek swoją nore buduje najczęśćiej w stromym urwisku lub w skarpie nad brzegiem wody. Zwykle ma ona około 1m długości, szerokości 5-6 cm i  jest zakończonz komorą wyścieloną wyplutymi ośćmi ryb

W czasie karmienia, pisklęta wewnątrz komory lęgowej ustawiają się „w kolejkę”, te które otrzymało rybkę przesuwa się w głąb komory a do wylotu ustawia się kolejne. W ten sposób pożywienie otrzymują po równo wszystkie pisklęta.

Leśna Wiata Edukacyjna jest bezpłatnie udostępniana w celu prowadzenia zajęć z edukacji przyrodniczo-leśnej dla osób, które wcześneij dokonają rezerwacji terminu oraz dostarczą formularz zgłoszeniowy dostępny w załączniku poniżej. Rezerwacja obiektu jest możliwa poprzez skontaktowanie się z Nadleśnictwem Trzebielino pod nr. tel.: +48 59 858 02 44 lub +48 506 075 008 w celu ustalenia terminu zajęć, a następnie złożenie formularza zgłoszeniowego "zajęcia edukacyjne".

Zasady korzystania z zajęć zostały opisane w Regulaminie korzystania z Leśnej Wiaty Edukacyjnej, którego treść znajduje się w załaczniku poniżej.